شعر از وحشی بافقی

شعر منتشر شده از آیت الله خامنه ای برای امام زمان (عج) 

دل را ز بی خودی سر از خود رمیدن است
جان را هوای از قفس تن پریدن است

از بیم مرگ نیست که سرداده ام فغان
بانگ جرس زشوق به منزل رسیدن است

دستم نمی رسد که دل از سینه برکنم
باری علاج شکر گریبان دریدن است

شامم سیه تر است ز گیسوی سرکشت
خورشید من برآی که وقت دمیدن است

سوی تو ای خلاصه گلزار زندگی
مرغ نگه در آرزوی پرکشیدن است

بگرفته آب و رنگ زفیض حضور تو
هرگل دراین چمن که سزاوار دیدن است

با اهل درد شرح غم خود نمی کنم
تقدیر قصه دل من ناشنیدن است

آن را که لب به جام هوس گشت آشنا
روزی (امین) سزا لب حسرت گزیدن است

وقتی خدا از پشت سر م دستهایش را روی چشمهایم گذاشت

آنقدر تلاش کردم دنیا را از میان انگشتانش ببینم ................

اما فراموش کردم که منتظر است نامش را صدا کنم ........

          پس خدایا خود یاریم کن و محتاجم مکن

چون تو یار ویاور مایی

سلام بر شمادوست عزیز و گرامی روزت سرشار از یاد خدا باد

التماس دعا

دعای شماست نصیبم که آبرو دارم

بدون لطف و عطایت  مدام در خطرم

برای اینکه بیائی نکردهام کاری

مراببخش برایت همیشه دردسرم

 به مستحبی دلمان خوش است  که جوابش واجب است : علیک اسلام. اسلام علیک یا صاحب الزمان

سلامتی و ظهور فرجش صلوات

ما غبار قدوم يارانيم

جان فداي هواي جانانيم

واژه ها كور وكر ز صحبت يار

هرچه گوييم ناتوان مانيم

دل ما خلوت محبت يار

گر چه رسم محبتش نمي دانيم

تنگ چشمان نظر به باغ كنند

ما دل آرام ياس بستانيم

ما نگوئيم جز حديث صحبت دوست

دوستدار الفباي آن دبستانيم

هرچه جز يار بر دل ما بگذشت

خون كنيم و زديده افشانيم

ترك عالم كنيم و در گذريم

،، ترك يار عزيز نتوانيم؛؛

خبر آمد خبری در راه است

سرخوش آن دل که از آن آگاه است

شاید این جمعه بیاید شاید !

پرده از چهره گشاید شاید !

دست افشان پایکوبان می روم

بر در سلطان خوبان می روم

می روم بار دگر مستم کند

بی سر و بی پا و بی دستم کند

می روم کز خویشتن بیرون شوم

در پی لیلا رخی مجنون شوم

هر که نشناسد امام خویش را

بر که بسپارد زمام خویش را ؟!

نیمه شعبان سالروز ظهور نور مبارك 

نیمه شعبان سرود زندگی است نیمه شعبان فرار از بردگی است

نیمه شعبان سلامی از خــــدا                      بر همه افراد شهر بنــدگی است

نیمه شعبان امیــــد خستگان       مقصدی‌برجاده‌های‌خستگی‌است

نیمه شعبان چو كالائی گــران نوبـر بـازارهـای كهنه‌گی است

نیمه شعبان چو حصنی استـوار                 قلعه‌ای با سردر همبستگی است

نیمه شعبان چنــان یك سرپناه   آخرین امید در بیچـارگی است

نیمه شعبان به سـان مشعــلی                   در افق‌های سیاه زندگــی است

نیمه شعبـان بـرای مسـلمـین  سـالـروز خلقت آزادگـی است

نیمه شعبان بـرای دین حــق بیرقی بر قلّـهء دلـدادگـی است

نیمه شعبان سر آغــاز فـرج                     برسپاه مسلمین آمــادگـی است

نیمــه شعبان بـه‌ سـان دشمنی  بهر بی‌دردیّ واشرف‌زادگی است

نیمه شعبان غدیر و بعثت است  جلوهء خم در كمال سادگی است

نیمه‌شعبان چو خورشیدی منیر                نوربخش عمر ظلمت دیدگی است

نیمه‌شعبان نه‌یك روزاست وبس  بلكه با تـاریخ در پیوستگی است

نیمه شعبان،خدا داند كه چیست  بر ثُـرائی قدر آن در تیرگی است